Plantun de Prouvènço

Pèr coumpara dos planto d'encò nostre

Erigeron bonariensis & Matthiola incana

fotò
fotò
Erigeroun(-crespu)

Erigeron bonariensis

Asteraceae Compositae

Noms en français : Érigéron crépu, Vergerette de Buenos Aires.

Descripcioun :
Erbo pas trop grando (fin qu'à 50 cm) di fueio primo e bourrihudo (au contro de Erigeron canadensis, que soun soulamen cihado). Fai forço flour coumpausado jauno. Pèr la destria d'Erigeron sumatrensis fau regarda lou brout e espincha li flour. La cambo principalo èi mai courto que li ramo d'en dessouto (formo plato) emai la flour coumpausado a un vèntre mai boumbu. Coumpara emé l'erigeroun-blancas. Es uno planto que nous vèn d'Americo centralo e qu'es au nostre despièi de tèms. Sèmblo qu'es en regressioun.

Usanço :
Li fueio se podon manja. Se fai un òli que sougno la cacagno e d'ùni proublèmo de circulacioun dóu sang coume li moureno (bono peréu en tisano).

Port : Erbo
Taio : Pancaro entresigna
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an

Gènre : Erigeron
Famiho : Asteraceae
Famiho classico : Compositae

Ordre : Asterales

Coulour de la flour : Jauno
Petalo : >6
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido : Estiéu - Autouno

Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 600 m
Aparado : Noun

Liò : Champ - Ribiero - Tepiero seco
Estànci : Termoumediterran à Mesoumediterran
Couroulougi : Pancaro entresigna
Ref. sc. : Erigeron bonariensis L., 1753

fotò
fotò
Vióulié-d'estiéu

Matthiola incana

Brassicaceae Cruciferae

Autre noum : Vióulié-blanc.

Noms en français : Giroflée des jardins, Violier.

Descripcioun :
Lou vióulié-d'estiéu es uno pichoto planto lignouso que trachis dins li roucas en ribo de mar. Se recounèis en flour qu'aquéli embaumon e soun pulèu grando amé si petalo (de 20 à 30 mm) de coulour proun diferènto de cop, blanco, roso, pourpro. Li ramo claro porton li creto di fueio. Li boudousco soun longo e li grano alado (fotò).

Usanço :
Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.

Port : Pichoto planto lignouso
Taio : 20 à 60(80) cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Camefite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Matthiola
Famiho : Brassicaceae
Famiho classico : Cruciferae


Coulour de la flour : Roso
Petalo : 4
Ø (o loungour) flour : 4 à 6 cm
Flourido : Printèms - Estiéu

Sòu : Ca
Autour basso e auto : Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Mai à Juliet

Liò : Mar - Roucas - Paret - Escoumbre e proche dis oustau
Estànci : Termoumediterran à Mesoumediterran
Couroulougi : Mediterranenco-Atlantico
Ref. sc. : Matthiola incana (L.) R.Br., 1812

Partisoun en Prouvènço : CCC à C : mai o mens coumuno ; R à RRR : pulèu o forço raro ; "ges" dins aquéu relarg.
fotò Rose Plano Auto Basso Safrouso Preaupenco Marino Aup
ges
RR
ges
R
C
ges
ges
ges

Erigeron bonariensis & Matthiola incana

C
CC
R
CC
CC
RR
R
RRR

Coumpara Erigeroun(-crespu) emé uno autro planto

fotò

Coumpara Vióulié-d'estiéu emé uno autro planto

fotò